verolla07.fotkoblog.pl

ojciec ? mimo, że mieszkałam z nim całe życie pod jednym dachem,nigdy nie uznawałam go za prawdziwego.
Był dla mnie tylko i wyłącznie jako prawny opiekun.
W domu jego obecność zawsze mi przeszkadzała.
Nigdy nie usłyszałam od niego' kocham Cię '.
Nigdy w życiu nie przyszedł wieczorem by utulić mnie do snu czy przeczytać bajkę.
Rzadko kiedy zabierał mnie na spacer.
Zawsze była dla niego ważna tylko siostra albo brat - i absolutnie nie mam im tego za złe.
To ja byłam tą gorszą.
Potrafił mnie wyjebać z domu w nocy,tylko dlatego, że miałam podczas kłótni lepsze argumenty od niego.
Gdy dostawałam wpierdol na osiedlu - śmiał mi się w oczy, mówiąc, że jestem cieniasem. 
Wyzywał od szmat, ale za jedno, jedyne mu dziękuję - za hart ducha.
Dzięki niemu nauczyłam się lepiej napierdalać, czy też żyć na ulicy tak by nikomu nie wadzić.
Gdy wyzywał mnie od najgorszych - bolało, owszem, ale dzięki temu dziś jestem silniejsza.
I wiem jedno - gdy będzie umierał, ja szczerze zaśmieję mu się w twarz.